นนทบุรี “หมอจุ๊ก” ตะเวนทำบุญสงบจิตใจวัดดังย่านบางกรวย วอนพี่ชายหมอสมชัยคืนสามีหมอกลับมาให้ตนเอง
จากกรณีผู้สื่อข่าวได้รับการเปิดเผยจากแพทย์หญิงชนัณชิดา หรือ หมอจุ๊ก ลีลาศิริวงศ์ อายุ 55 ปี แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านรังสีวิทยา ว่าให้ช่วยเป็นกระบอกเสียง หรือคนกลางติดตามตัวสามีคือนายแพทย์สมชัย ลีลาศิริวงศ์ อายุ 64 ปี หรืออาจารย์หมอประจำโรงพยาบาลแห่งหนึ่งย่านพระราม 9 ที่จดทะเบียนสมรสแต่งงานกันมากว่า 25 ปี และถูกทางครอบครัวฝ่ายสามีนำตัวไปโดยไม่บอกกล่าว ทำให้ตนเองได้รับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสเป็นอย่างมาก เพราะไม่สามารถติดต่อสามีได้เลยโทรศัพท์มือถือก็เปลี่ยนเบอร์ ตนกินไม่ได้นอนไม่หลับมา นานเกือบจะ 2 ปี แล้ว
หมอจุ๊ก กล่าวทั้งน้ำตาว่า สามีคือหมอสมชัยถูกพี่ชายนำตัวไปตั้งแต่วันที่ 25 พฤศจิกายน 65 โดยบอกว่าจะมารับตัวสามีไปทานข้าวแล้วก็หายไปเลย โดยไม่บอกตนว่าอยู่ไหน ตลอดเวลาเราอยู่กันอย่างมีความสุขไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกันเลยแม้สักครั้งเดียว ตนออกตามหาตลอดเวลา ทราบว่าคุณหมอสมชัยสามีไปอยู่กับพี่ชายคือนายวิเชียรที่คอนโดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นมาทุกวันนี้ ตนก็ไม่ได้ทำงานต้องหยุดงานในระยะยาว เพราะไม่มีใจในการทำงานการเป็นหมอรังสีวินิจฉัย ต้องมีความละเอียดอ่อน รอบคอบ เกรงว่าหากทำงานไปจะผิดพลาดขึ้นมาได้ ตนอยากให้ครอบครัวพี่ชายหมอสมชัยคืนสามีหมอมาให้ตนด้วย เพราะตนเป็นห่วงเขามาก พ่อแม่คุณหมอสมชัยเสียไปหมดแล้ว หากฝ่ายนู้นเขาระแวงคิดว่าหมอจะไปข้องแวะแตะต้องสมบัติของตระกูลเขานั้น ยืนยันเลยว่าไม่เคยคิดแบบนั้น ตัวหมอเองมีเงินมากพอที่จะกินใช้และดูแลหมอสมชัยที่เป็นสามีไปได้ตลอดชีวิต แม้ตอนนี้จะหยุดทำงานทั้งสองคนเราก็ยังมีเงินที่จะพอกินพอใช้ไปตลอด จึงไม่เคยคิดสนใจในทรัพย์สมบัติของครอบครัวของสามีเลย
ตนบอกกับตัวเองเสมอว่าทุกวันนี้ตายไม่ได้ เพราะหมอสมชัยไม่มีใครแล้ว เราสองคนเคยมีความรักให้กันทุกๆวัน หมอสมชัยเคยให้ดอกไม้ทุกปีไม่เฉพาะวันวาเลนไทน์ บางโอกาสในบางวันคุณหมอก็เซอร์ไพรส์ให้ดอกไม้มาเสมอ ตลอดเวลาที่อยู่กินกันมา 25 ปี คุณหมอออกไป ทำงานที่ รพ.ก็จะทัก LINE มาตลอด ส่งข้อความมาว่า คิดถึงนะ, ทานข้าวกัน, รักมากนะ แม้กระทั่งวันที่ หมอสมชัยสามีหายไปก็ยังบอกรักตนเองอยู่เลย ตนทราบจากคนใกล้ชิดว่าหมอสมชัยสามีของตนเองทุกวันนี้มีสภาพไม่ต่างจากซอมบี้ สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อยากจะได้ตัวสามีกลับมา อยากจะรักษาเขาให้กลับมาเหมือนเดิมมีศักยภาพในการรักษาดูแลคนไข้ ไม่ใช่เป็นคนหลงๆลืมๆ
ทุกวันนี้ตนไม่กล้ากลับเข้าไปในบ้านหรูที่อยู่กันมา 2 คน นานนับหลาย 10 ปี เพราะไม่สามารถรับสภาพจิตใจที่กลับบ้านไปแล้วต้องอยู่คนเดียว คิดถึงภาพอดีตรักที่หวานชื่น ตนต้องไปอาศัยอยู่ที่วัดเพื่อนั่งสมาธิ ทำจิตใจให้สงบ ฝึกใจให้เข้มแข็งและพูดกับตัวเองเสมอว่าต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้เพื่อหาทางช่วยหมอสมชัยผู้เป็นสามี หากตนไม่เข้าวัดนั่งสมาธิสงบจิตใจป่านนี้คงเป็นบ้าไปแล้ว ตนไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนและสามีทำไมถึงเป็นเช่นนี้
ความคืบหน้าล่าสุดวันนี้เมื่อเวลา 16.00 นวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 67 ที่วัดสักน้อย อ.บางกรวย จ.นนทบุรี คุณหมอจุ๊ก ซึ่งยังอยู่ในสภาพสีหน้าเศร้าหมอง บ่งบอกถึง ความเศร้าโศกได้เดินทางมาสงบจิตใจ ทำสมาธิ พร้อมทั้งกราบไหว้พระประธานในอุโบสถของวัดแห่งนี้ โดยเดินทางมาเพียงคนเดียวไม่มีใครติดตามมาด้วย
หลังเสร็จสิ้นจากการทำบุญและนั่งสมาธิสงบจิตใจหมอจุ๊ก เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่าหลังเป็นข่าวออกไปตามสื่อต่างๆ ตอนนี้ทางพี่ชายของหมอสมชัย ยังไม่มีการติดต่อมา ซึ่งวันนี้ตนได้เดินทางมาที่วัดสักน้อยเพราะสภาพจิตใจของตนยังไม่ค่อยเข้าสู่สภาวะปกติเท่าไหร่ ยังอยากที่จะมาไหว้สักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์และได้มาในที่สงบๆ จะได้สงบจิตใจให้มีสติสมาธิมากขึ้น ได้ทำบุญเพื่อให้ผลบุญส่งผลเรื่องราวให้ผ่านไปในทางที่ดี อยากจะบอกว่า ทุกเวลานาทีตนยังรักและหวังดีต่อพี่สมชัย อยากให้ฝ่ายครอบครัวทางหมอสมชัยยึดเอาความสุขสิ่งที่ดีๆที่จะเกิดขึ้นกับพี่สมชัยเป็นหลัก อย่าได้ยึดเอาแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ตนอยากให้พี่สมชัยได้ในสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว ความสัมพันธ์หรือว่าการรักษาตนอยากวิงวอนตรงนี้ ตอนนี้ตนเป็นห่วงพี่สมชัยมากๆ ในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีวันไหนที่ตนไม่ห่วงพี่สมชัย ซึ่งพี่สมชัยเป็นคนที่ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก เป็นคนอ่อนโยน และเป็นคนดี ในบางครั้งอาจจะถูกชักจูงได้ง่าย
ตอนที่ตนได้ไปอยู่วัดตนก็ไปอยู่แบบเด็กวัด ตนก็จะช่วยวัดทำกิจกรรมต่างๆเวลาที่วัดมีงาน ถ้าอันไหนพอทำได้ก็จะช่วย เช่น ทำความสะอาด ล้างห้องน้ำ เก็บขยะ เวลาทำงานเสร็จมีเวลาตนก็มานั่งสงบใจต่อหน้าหลวงพ่อก็ทำให้จิตใจดีขึ้น ใจเย็นขึ้น มีสติมากขึ้น ซึ่งตอนนี้ตนเองก็ได้ทำงานแบบออนไลน์เกือบตลอด และตนก็จะไปอยู่วัดเมื่อมีเวลาว่าง หรือถ้าไม่มีธุระอะไรตนก็จะอยู่วัดตลอด เพราะอย่างน้อยก็ทำให้จิตสงบ ไม่ฟุ้งซ่านคิดถึงแต่เรื่อง สามีหมอที่ไม่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันจนถึงทุกวันนี้เป็นเวลานานเกือบจะ 2 ปีแล้ว
