ปราจีนบุรี จัดงานประจำปีสักการะหลวงปู่จำปาวัดบุฝ้ายเกจิดัง อ.ประจันตคามสังขารไม่เน่าเปื่อย
สุดยอดนางรำ” คณะนางรำประจันตคามหลังจากรำบรวงสรวงหลวงปู่จำปาเสร็จแล้วเปลี่ยนชุดเป็นรำวงย้อนยุค งานประเพณีปิดทองพระ สักการะ หลวงปู่จำปา พระครูเขมวัตรสุนทร (หลวงปู่จำปา เขมนิวตฺโต) อดีตเจ้าอาวาสวัดบุฝ้าย ปีที่ 19 เกจิดังอำเภอประจันตคามสังขารไม่เน่าเปือย
วันที่18 พ.ย.65 ผู้สื่อข่าว จ.ปราจีนบุรีรายงานว่าที่วัดบุฝ้าย ต.บุฝ้าย อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี พระครูประสิทธิวรธรรม(บุญสงค์) เจ้าคณะตำบลบุฝ้าย เจ้าอาวาสวัดบุฝ้าย เป็นประธานฝ่ายสงฆ์
และ ดร.บังอร วิลาวัลย์
ประธานสภาวัฒนธรรมจังหวัดปราจีนบุรี เป็นประธานเปิดงาน โดยมีคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมจังหวัดปราจีนบุรีและพี่น้องพุทธศาสนิกชนชาวจังหวัดปราจีนบุรีงานทำบุญปิดทองฯ งานประจำปีวัดบุฝ้ายเป็นจำนวนมาก
ซึ่งภายในงานมีการจัดการแสดงรำวงย้อนยุค มีหนังกลางแปลงกับการจำหน่ายสินค้าของชุมชน
และ โดยเฉพาะประชาชน จะนำทองคำเปลวมาปิดทองบนสรีระสังขาร ที่ยังสมบูรณ์ของหลวงปู่จำปา ไม่เน่าเปือย ที่ประขาชนมีเลื่อมใสและศรัทธา โดยเป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบทอดกันมาเป็นประจำทุกปี
สำหรับ สังขารของพระครูเขมวัตรสุนทร หรือ (หลวงปู่จำปา) อดีตเจ้าอาวาสวัดบุฝ้าย ที่มรณภาพ ทางวัดได้บรรจุร่างของท่านไว้ในโลงแก้ว ในสภาพศพเหมือนคนหลับทั่วไปผิวหนังแห้ง และยังมีสีเหลืองเหมือนทองคำ
เส้นผมของท่านทุกเส้นไม่ร่วงหลุดยังคงสภาพเดิม เป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก
พระครูเขมวัตรสุนทร สมัยที่ท่านบวชได้ศึกษาธรรมะและเป็นพระนักปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ อีกรูปหนึ่งของหวัดปราจีนบุรี
ที่มีชื่อเสียงในสายปฏิบัติของหลวงพ่อเอีย หลวงพ่อจาด และหลวงปู่เส็ง ซึ่งพระเกจิของเมืองปราจีนบุรีในสมัยนั้น
จนเป็นที่เคารพนับถือของชาวอำเภอประจันตคามและข้างอำเภอข้างเคียง เรื่อยมา ส่วนที่ร่างของท่านไม่เน่าไม่เปื่อย ผิดแปลกกับศพทั่วไปที่ตายแล้วต้องเน่าเปื่อยเป็นเรื่องปกติ
ส่วนประวัติของ พระครูเขมวัตรสุนทร หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า หลวงปูจำปา เกิดวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ.2452 เกิดที่จังหวัดยโสธร โดยมีนายสอ และนางบัว ไชยรักษ์ เป็นบิดามาร และมาอุปสมบทเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ.2487 ที่วัดประสาทรังสฤษฏ์ ตำบลหนองแสง อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี จนกระทั่งได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดบุฝ้ายเมื่อปีพ.ศ.2492 เรื่อยมา จนได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นเจ้าคณะตำบลชั้นโท
จนกระทั่งเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 2546 ได้เข้ารับการรักษาตัวที่ ร.พ.ประจันตคาม แต่อาการของท่านไม่ดีขึ้นจึงส่งไปรักษาที่ ร.พ.เจ้าพระยาอภัยภูเบศร จนถึงวันที่ 12 พฤศจิกายน 2546 พระครูเขมวัตรสุนทร หรือหลวงปู่จำปา ได้มรณภาพลงอย่างสงบ
