นนทบุรี แห่ชื่นชม บุรุษไปรษณีย์วัย 59 ปี ใจสู้เดินลุยน้ำส่งจม.บนเกาะเกร็ดแม้โทรศัพท์จมน้ำหายไปแล้ว 3 เครื่อง
เมื่อวันที่ 16 พ.ย. 68 ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่บริเวณตำบลเกาะเกร็ด อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี พบนายสนอง พัทคำ อายุ 59 ปี บุรุษไปรษณีย์ ป่วยเป็นโรคกระดูกทับเส้น เดินลุยกระแสน้ำส่งจดหมาย พัสดุ ให้กับชาวบ้านมานานกว่า 28 ปี ไม่หวั่นแม่เจอน้ำท่วมสูง เดินฝ่ากระแสน้ำเชี่ยว กว่า 6 กิโลเมตร และส่งพัสดุกว่า 1,000 หลังคาเรือน ต่อวันถึงแม้โทรศัพท์จะจมน้ำหายไป 3 เครื่อง ก็ยังคงสู้ต่อส่งของให้ชาวเกาะเกร็ดถึงมือทุกครั้งของที่ส่งไม่เคยได้รับความเสียหายถึงแม้จะใกล้วัยเกษียณอีกแค่ 2 ปีข้างหน้าก็จะขอทำหน้าที่บุรุษไปรณีย์ให้ดีที่สุด
จากการสอบถามนายสนอง กล่าวว่า เข้าเริ่มงานตั้งแต่ปี 40 เริ่มตั้งแต่พนักงานรายวันจนมาบรรจุเป็นรายเดือนแต่ตอนทำแรกๆวิ่งส่งอยู่ฝั่งปากเกร็ดไม่ได้ส่งบนเกาะแบบทุกวันนี้ พอมาถึงปี 2545 ทางไปรษณีย์โดนร้องเรียนไม่มีคนส่งของบนเกาะเกร็ด ตนเลยย้ายมาทำแทน บางปีน้ำก็ไม่ท่วมบางปีก็ท่วมหนักอย่างปี 54 น้ำท่วมสูงมากประมาณเกือบคอต้องใช้เรือในการส่งพัสดุ แต่การพายเรือเหนื่อยกว่าการขับจยย.ส่งของเพราะต้องพายเรือฝ่ากระแสน้ำเชี่ยวไปส่งถึงบ้านใช้เวลามากบางวันยังส่งพัสดุไม่หมด หมดเวลางานก่อนก็ต้องทำให้เสร็จ
ตอนนี้ลำบากมากเพราะต้องเดินลุยน้ำใช้แรงเยอะร่างกายก็ไม่ค่อยดีแก่แล้ว จะเกษียณปี 70 ใจยังอยากทำต่อแต่ร่างกายสู้ไม่ไหวปวดขาเดินไปพักไปตอนนี้รับผิดชอบอยู่ประมาณ 1,000 หลังคาเรือน ถ้ามีพัสดุกล่องใหญ่ที่เกิน 5 กิโลจะขนส่งด้วยรถกระบะและจะให้ไปรับตามท่าเรือต่างๆแต่ถ้าไม่มารับต้องไปรับที่ไปรษณีย์ถ้าให้ตนขนมาให้คงไม่ไหว ประชาชนชาวเกาะเกร็ดจะรู้ว่าตนมาส่งของให้ทุกปีและทุกสถานการณ์น้ำท่วมสูงแค่ไหนก็หาทางมาส่งให้ถึงบ้าน เมื่อไม่กี่วันมีคนถ่ายรูปแล้วลงเฟซแต่ตนดูไม่ได้เพราะโทรศัพท์ตกน้ำตั้งแต่ทำงานมาโทรศัพท์ตกน้ำจมหายไปแล้ว 3 เครื่องต้องซื้อใหม่ตลอดแม้กระทั่งรถจยย.ที่ขับลุยน้ำบางทีก็เสียเราก็ต้องซ่อมเอง ส่วนโทรศัพท์แพงๆอยากซื้อมาใช้แต่กลัวตกน้ำ ต้องซื้อเครื่องละพันกว่าบาทมาใช้ตกน้ำไปก็ไม่เสียดาย บุรุษไปรณีย์บนเกาะเกร็ดมีตนแค่คนเดียวตอนนี้เดินไปกลับรวมแล้วประมาณ 5-6 กิโลกรัม
ทางด้าน ป้าจิ๊ อายุ 60 ปี เล่าว่า ลุงหนองคนนี้แกส่งมานานแล้วมาแทนคนเก่าชื่อลุงเข็มกินเหล้าเมาตลอด ปกติถ้าน้ำไม่ท่วมลุงหนองจะขี่รถจยย.ส่งจม.ตามบ้าน บางบ้านที่จยย.เข้าไปไม่ถึงลุงหนองจะเดินเท้าเข้าไปส่งให้ถึงหน้าบ้าน
บ้านไหนไม่อยู่ลุงหนองจะย้อนกลับเข้ามาส่งอีกรอบจนถึง 1 ทุ่มตนไม่ได้อวยลุงหนองแต่เจอมากับตัว บ้านไหนไม่อยู่ก็จะเขียนเอกสารไว้ให้ตอนปี 2554 น้ำท่วมสูงมากบางที่สูงถึงคอ ลุงหนองไม่เคยหยุดเดินลุยน้ำมาส่งจดหมายทุกวันเป็นที่รักของชาวบ้านเป็นคนอัธยาศัยดี ถ้าลุงหนองเกษียณอายุตนมองว่าคงไม่มีใครมาเดินลุยน้ำแบบลุงหนองได้
